Als je vroeger werkte op het platteland en het regende kreeg je al snel koude, vieze, natte voeten. Mensen werden doordaar ziek en als ze arm waren, hadden ze gewoon geen geld voor medicijnen ook konden zij niet meer werken op het platteland.
Sommige ziektes leidde dus ook naar de dood.
Sommige ziektes leidde dus ook naar de dood.
Met de ontdekking van rubber bedacht men snel allerlei dingen wat mogelijk was, o.a. de rubberlaars.
Toen Hirma Hutchinson in 1852 Charles Goodyear ontmoette, Charles vond de vulkanisatieproces uit van natuurlijke rubber, gebruikte Hutchinsonn de uitvionding
om de laarzen die men nog had volledig waterdicht te maken. Om meer winst te krijgen besluit hij naar Frankrijk te gaan, waar bijna iedereen op klompen liep de rubberlaars te presenteren.
Het 'concept' was zo goed dat mensen van vandaag de dag ook mee rondlopen in de regen. Vooral kleine kinderen met gekleurde regenlaarsjes lopen er vrolijk in rond.
Tegenwoordig zijn de rubberlaarzen gemaakt van PVC, een soort plastic.
Sommige designers zijn er zelfs op het idee gekomen verschillende soorten laarzen te maken met verschillende prints en stof. ook de functies zijn anders geworden. Bijvoorbeeld de paardrijlaarzen.
In wereldsteden zoals New York, Londen en Hong Kong zie je vaak vrouwen rondlopen in regenlaarzen. Er zijn zelfs winkels geopend die erin gespecialiseerd zijn.
Conclusie: Met een concept als waterdichte laarzen is het nu uitgekomen tot een fashionitem. De bedoeling van de regenlaarzen waren dood simpel bedoeld als een soort bescherming. Van goedkope regenlaarzen worden het geldvreters omdat grote merken ze ook produceren, maar dan met andere prints, materialen en kleuren.
Bronnen:
- http://www.elsevier.nl/web/Stijl/Mode/279443/De-chique-kaplaars-ook-als-het-niet-regent.htm
- http://www.bootkidz.co.uk/charles-goodyear/
- www.bootcreation.nl
Door Sin Ying